Rezerwat Zimna Woda

Opis


foto: Jaromir Gąsiorek


foto: Jaromir Gąsiorek


foto: Jaromir Gąsiorek


foto: Jaromir Gąsiorek

Rezerwat Zimna Woda ma powierzchnię ponad 80 ha i jest położony na południe od Zielonej Góry, przy asfaltowej drodze Ochla - Racula.

Większość jego powierzchni zajmują łęgi olszowe (Circaeo-Alnetum) rosnące na murszach wykształconych z torfowiska niskiego. W rezerwacie są także płaty olsów, zarastające roślinnością bagienną doły potorfowe oraz powoli zarastająca łąka.
W rezerwacie nie ma wielkich osobliwości florystycznych ani faunistycznych, mimo że czasami spotyka się błędne informacje o występowaniu tu brzozy niskiej, skrzypu olbrzymiego i woskownicy bagiennej. Wielką wartość przyrodniczą ma natomiast dobrze zachowany ekosystem lasu łęgowego, z dominacją ponad 100-letnich drzewostanów olszowych, a także z okazałymi jesionami. Wiosną, jak łęgom przystało, cały teren zalewa woda. Latem dno lasu porasta bujna roślinność i tylko w centrum rezerwatu bije wątłe źródełko.
"Zimna Woda" była uznana za rezerwat przyrody już przez Niemców, przed II wojną światową; powierzchnia ówczesnego rezerwatu była zbliżona do dzisiejszej. Po wojnie odtworzono mały (31 ha) rezerwat w 1959 r., a rezerwat w pierwotnej wielkości - w 1989 r.
W 2002 r. w Pracowni Ochrony Przyrody Klubu Przyrodników przygotowano projekt planu ochrony dla tego rezerwatu.
Jest to jedno z nielicznych na ziemi lubuskiej miejsc, gdzie zachował się tak duży i dobrze wykształcony płat lasu łęgowego. Tylko tutaj można zachować i obserwować spontaniczną dynamikę takiego ekosystemu. Dlatego proponujemy, by większą część rezerwatu poddać ochronie ścisłej i wyłączyć spod jakiejkolwiek ingerencji.


 


foto: Jaromir Gąsiorek

Drzewostan świerkowy na murszu, położony w północno-wschodniej części rezerwatu, a także stary drzewostan sosnowy na północnej granicy obiektu, powinny podlegać ochronie częściowej zachowawczej, podobnie jak ochronie ścisłej, polegającej na wstrzymaniu się od ingerencji, ale z zachowaniem prawa do interwencji, gdyby coś (np. masowy rozwój populacji kornika) zagroziło trwałości lasu.
Tylko w kilku wydzieleniach na północnej granicy rezerwatu, gdzie sztuczne drzewostany sosnowe rosną na siedliskach wilgotnych, kwaśnych dąbrów, proponujemy działania na rzecz poprawy ich stanu: trzebież, promującą rozwój dębu w miejsce sosny.
Mamy nadzieję, że do naszej koncepcji ochrony "Zimnej Wody" uda nam się przekonać wojewodę i plan ochrony dla tego rezerwatu zostanie wkrótce ustanowiony.

zródło:  www.lkp.org.pl