Jarnatów

Opis

Jarnatów położony jest 5 km w kierunku zachodnim od Lubniewic. Najstarsze zachowane nazwy Jarnatowa to: Arnestorf, Arnstorff i Arensdorf.

Jarnatów położony jest wśród lasów i jezior takich jak: Miechowskie (Meekow - See), Krzywe (Krummer - See), Lubiąż (Lübbens - See) i Lubniewsko (Anken - See).

Jarnatów został założony prawdopodobnie przez śląskich osadników w połowie XIII wieku. Od 1352 r do 1717 r. Jarnatów znajdował się w posiadaniu rodu von Waldow. Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z 1421 r i określa, iż 1/3 Jarnatowa była własnością Małgorzaty Zymütz, od 1500 r. w całości w posiadaniu rodziny von Waldow.

Na początku XVIII wieku właścicielem Jarnatowa był Kacper Adam von Waldow, który
w roku 1710 ufundował dla wsi kościół. W 1751 r. posiadłość przejęła rodzina Gemmingen,
a w 1857 r. Henryk Tholuch.

W 1910 r dobra jarnatowskie zakupił Henryk Teodor Böttinger, a jego spadkobiercami byli jego dwaj synowie: Henryk Karol i Waldemar Fryderyk. Ten ostatni osiadł w Jarnatowie
w latach 20-tych XX wieku i gospodarował do 1945 r.

W latach 20 - tych ubiegłego wieku Jarnatów był unowocześnionym gospodarstwem nastawionym na hodowlę bydła, trzody i koni.

Pierwsze wzmianki o istnieniu w Jarnatowie siedziby szlacheckiej pochodzą z początków XVIII w. Dwór pochodzi z przełomu XVII/XVIII wieku. Z chwilą przejęcia Jarnatowa przez Henryka Böttingera przystąpiono do przebudowy pałacu oraz wzniesienia nowego skrzydła. (ok.1920 r). W wyniku przebudowy wzbogacono bryłę, przekształcono architekturę - nadano całości formę rezydencji - zamku o cechach renesansowych, romantycznych.
W latach 40 i 50-tych pałac użytkowany był przez miejscowy PGR, w latach 60-tych zaadaptowany został na potrzeby kolonijne przedsiębiorstwa "Zastal" w
Zielonej Górze. Obecnie obiekt nie jest użytkowany.

Dawniej w południowo - zachodniej części wioski w pobliżu zamku znajdował się również młyn wiatraczny. W Jarnatowie znajdowała się również stacja kolejowa, która przyczyniła się do gospodarczego rozkwitu miejscowości.