Barlinecko-gorzowski Park Krajobrazowy

Opis

 

Park położony jest w  makroregionie Pojezierza Południowo-pomorskiego, na  obszarze dwóch mezoregionów.

W  mezoregionie Równiny Gorzowskiej znajduje się część południowa Parku, obejmująca teren o  dużej lesistości (ponad 87% powierzchni), gdzie dominują bory mieszane-58,2% i lasy mieszane-22,6% oraz występują:  bór świeży i bór wilgotny-9,3%, las świeży i las wilgotny- 7,8%, olsy i olsy jesionowe-2,5%, tworząc Puszczę Gorzowską. Drzewostany najczęściej składają się z takich gatunków jak: sosna pospolita, buk zwyczajny, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, świerk pospolity, grab zwyczajny, wiąz szypułkowy, brzoza brodawkowana, olcha czarna , wierzby, klony: zwyczajny, jawor, polny, jesion wyniosły, lipa drobnolistna oraz obce gatunki modrzew europejski, sosna wejmutka, daglezja zielona. Idąc  przez teren Parku spotykamy: kalinę koralową, dziką różę, kruszynę, głogi, szakłak pospolity, jałowiec pospolity, dereń świdwę, bez dziki czarny, leszczynę, malinę i inne krzewy. Krzewinki najczęściej reprezentowane są przez takie gatunki jak: borówki: czarna, brusznica i bagienna, żurawinę błotną, jeżynę, poziomkę i inne. Liczne gatunki roślin zielnych, paprotników, grzybów, mszaków, wątrobowców i porostów znalazły tutaj dogodne warunki siedliskowe. Poza tym liczne jeziora i cieki wodne urozmaicają krajobraz tej części Parku oraz cieszą bogactwem świata roślinnego i zwierzęcego.

Buczyna w BGPK, foto by: Malmyga

W mezoregionie Pojezierza Myśliborskiego znajduje się północna część Parku o mniejszej lesistości, ale za to bardzo interesującej rzeźbie terenu. Stanowi ją dolina rzeki Płoni, której zbocza poprzecinane są licznymi wąwozami (ok. 90)  i strumieniami, zasilającymi rzekę. Malowniczy krajobraz pełen wzniesień i dolinek cechują znaczne różnice wysokości, dochodzące do 90 m, co przywodzi na myśl okolice Beskidu niskiego. Liczne gatunki drzew, krzewów i roślinności runa tworzą tutaj bardzo bogate zbiorowiska leśne, wykształcone na różnych siedliskach: grądy (z gatunkami dominującymi: grab zwyczajny, dąb szypułkowy oraz klon zwyczajny, lipa drobnolistna, brzoza brodawkowana, klon jawor, buk pospolity), kwaśną buczynę, lasy łęgowe (olcha czarna, topola biała) oraz las bagienny.

BGPK w większości pokryty jest lasami, które zajmują 81,24% jego powierzchni, a utworzone są one w 90% przez drzewostany sosnowe, dębowe i bukowe. Obszary wykorzystywane rolniczo zajmują jedynie 7,44% powierzchni w Parku i 34,96% w jego otulinie. Na obszarze Parku znajduje się 87 jezior. Największe z nich to: Barlineckie, Wielgie, Sitno Moczydelskie, Suche, Chłop, Chłopek, Przyłęg, Lubie, Grabino, Lubieszewko.

Do najcenniejszych ekosystemów Parku należą:
mezotroficzne jeziora ramienicowe, kotłowe torfowiska mszarne, i jeziorka dystroficzne- suchary oraz żyzne buczyny pomorskie i buczyny kwaśne.

zródło: www.bgpk.republika.pl