Sanktuarium Matki Boskiej Rokitniańskiej -
Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej
Autor zdjęcia: Tomasz Żuk
Pierwszy drewniany kościółek powstał w 1333 r., założony przez biskupa poznańskiego Jana Doliwę. W roku 1661 stał się własnością cystersów 
z Bledzewa. Słynący z cudów obraz Matki Boskiej przeniesiono z opactwa bledzewskiego w 1669 r. Pierwszą budowę nowego kościoła rozpoczęto z początkiem XVIII w., nie została jednak dokończona. W 1746 r. budowlę rozebrano
i zaczęto wznosić obecną świątynię. Ukończono ją
w 1756 r. Powstała budowla na planie prostokąta, trójnawowa, z prezbiterium od północy. Po stronie zachodniej do prezbiterium dobudowano zakrystię, po wschodniej kaplicę. Wejście flankują dwie kwadratowe wieże nakryte hełmami. We wnętrzu sklepienia żaglowe ozdobione polichromią z XVIII w. W ołtarzu głównym umieszczono cudowny obraz Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej ukoronowany koronami papieskimi w 1989 r. Reszta wyposażenia w stylu baroku i rokoko. Obecnie kościół jest najważniejszym sanktuarium maryjnym Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. Kościół Matki Bożej Rokitniańskiej od 2002 roku nosi tytuł bazyliki mniejszej.
Cudowny obraz MB z Rokitna, Królowa Polski
Obraz namalowany został na początku XVI w. przez mistrzów szkoły niderlandzkiej, na drewnie lipowym. Prawdopodobnie jest to fragment większego dzieła. Charakterystycznym elementem jest odsłonięte ucho - stąd nazwa obrazu. Początkowo znajdował się na Kujawach w rekach rodziny Stawickich. Poprzez kolejne darowizny trafił w posiadanie opatów z Bledzewa. Tam stał się słynny z powodu licznych cudów. W 1670 r. 4 marca został uznany za cudowny. Od króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego otrzymał koronę królewską oraz orła białego i napis "Daj Panie pokój dniom naszym". Dzięki temu stał się symbolem polskości w czasie zaborów. Jakiś czas przebywał w kaplicy na zamku Królewskim
w Warszawie. Do Rokitna przeniósł go opat Jan Opaliński 24 listopada 1671 r.
Więcej zdjęć Sanktuarium, autorstwa Jana Mazura, można odnaleźć tutaj.
