W XIII w. znajdował  się  tu,  na przesmyku między jeziorami Tarnowskim Małym a Tarnowskim Wielkim, gród kasztelański należący do książąt głogowskich. Usytuowany  on był na sztucznie uformowanym i otoczonym fosą, 12- metrowym wzgórzu. Gród,  wzmiankowany w 1295 r.,  w XIV w.   zastąpił  zamek książęcy. Już w   1381  r.  był  on mocno zniszczony. W 1624 r.  Jan Schönaich,   zwany Nieszczęśliwym,  zbudował na wzgórzu dawnego  zamku pałacyk myśliwski.  Pierwotnie był on rezydencją Schönaichów, zamieszkiwaną w  czasie polowań. W okresie międzywojennym należał do grafa Haugwitzß-Namiest i był użytkowany przez niemieckie  organizacje młodzieżowe, służył  jako schronisko.  Obecnie,  opuszczony i  zdewastowany, czeka na  zagospodarowanie. Pałacyk,  założony na planie  ośmioboku nieregularnego, zajmuje prawie  całą powierzchnię pagórka. Dojście od zachodu po stopniach stanowi  jedyny do niego dostęp. Fosa, otaczająca porosłe drzewami wzgórze, jest  obecnie  sucha.  Pałacyk jest budynkiem jednokondygnacyjnym,  pośrodku mieści prostokątny dziedziniec,   jego dach kryty jest trzciną.