Deszczno jest jedną z najstarszych osad w pradolinie Eberswaldzko-toruńskiej zasiedlona już w epoce brązu (1800-1700 p.n.e.) przez ludność kultury unietyckiej. Fakt zasiedlenia wówczas terenu Deszczna potwierdza znalezisko dwu skarbów w postaci brązowego guza, naramiennika, szpili, naszyjnika i siekierki. Ciągłość istnienia potwierdzają ślady osady wczesnośredniowicznej z VIII wieku odkryte w wyniku prac badawczych. Pierwsze jednak wzmianki o wsi w dokumentach dotyczą okresu XIV wieku.

Warto zobaczyć:

• - pomnik w kształcie piastowskiego orła poświęcony pamięci żołnierzy II Armii Wojska Polskiego, których wielu się tu osiedliło.
• - kościół  z 1829 roku o barokowym wystroju wnętrza.
  
  Z kościołem związana jest legenda opowiadająca o chłopcu - dzwonniku, któremu zdarzyło się grać niegdyś z duchami w kręgle. W grze tej kręglami były ludzkie czaszki, a trwać ona miała aż do północy. Gdy chłopiec zabrał jedną z kości zjawić się po nią miała do niego sama Śmierć.

Obok kościoła budynek Urzędu Gminnego w Deszcznie.

We wsi mieszka znana poetka, pisarka, malarka i rzeźbiarka Stanisława Plewińska. Jest ona autorką wielu tomików poezji poświęconych głównie pięknu otaczającego nas świata. Z Deszcznem związany jest m.in. tomik wierszy „Mój dom wapnem malowany”, „Kłosy”, „Polny Kwiat” i proza „Na swoim”, „Dwie ziemie” i „Tak było”.

Zdjęcia: Staszek Pietkiewicz