Dąbroszyn, należał w XII wieku do zakonów rycerskich templariuszy i joanitów.

Niewiele na mapie Europy już takich miejsc - turystycznie jeszcze dziewiczych i niewykorzystanych - które łączyłyby w sobie tradycję wspólnej Europejczykom historii z teraźniejszymi, nieograniczonymi wręcz możliwościami rozwoju i współpracy polsko-niemieckiej w kontekście jednoczącej się Europy. Wśród grupy owych miejsc czekających swego odkrywcy, niezwykłą pozycję zajmuje usadowiony tuż na wyciągnięcie ręki od berlińskiej metropolii, pałac w Dąbroszynie-Tamsel. Dąbroszyn-Tamsel położony dokładnie w nurcie słynnego Królewskiego Traktu wiodącego niegdyś z Berlina do Królewca, który wedle Otto Bismarcka stanowił niemiecką arterią życia, jest szczególnie predestynowany do wszechstronnego wykorzystania w procesie wzajemnego poznania, rozwoju współpracy transgranicznej oraz stymulacji kulturalnej, jako miejsce bliskie geograficznie, jak sentymentalnie zarówno, Polakom i Niemcom. 

Barokowy pałac (obecnie w remoncie) wybudował tu Hans Adam von Schoning podobno za łupy wojenne zdobyte w 1686 r. na Turkach w bitwie pod Budą. Z placu bitew z niewiernymi przywiózł też przyszły feldmarszałek piękną Turczynkę Fatimę (przyszłą faworytę Augusta II Mocnego) i drogocenną, zdobioną diamentami szpadę - dar cesarza Leopolda.
Pałac wielokrotnie przebudowywany (1820,1860 rok) zatracił swój pierwotny kształt architektoniczny i dziś jest przykładem zgodnego połączenia baroku, klasycyzmu i neogotyku. We wnętrzach warto zwiedzić pokój bilardowy, gdzie podziwiać można portret Fryderyka II Wielkiego. Król bywał tu goszczony w 1731 roku przez Luizę Eleonorę von Wreech po uwolnieniu go z twierdzy. W sali przodków wśród wielu portretowanych postaci - pogromca Turków Hans Adam von Schoning. Pałac po remoncie stanie się siedzibą Euroregionu Pro Europa Viadrina.

Park angielski (zaniedbany) powstały w XVIII wieku i posiada bardzo atrakcyjny drzewostan: soforę japońską, bożodrzew, sosnę czarną buk zwisający, platan klonolistny, dąb piramidalny, cisy, jałowiec wirginijski i rosnący przed pałacem pomnikowy okaz miłorzębu japońskiego o obwodzie 450 cm . Po rozszerzeniu założenia parkowego w XIX w. park podzielono na górny (przy pałacu) z pomnikiem Wiktorii (zachowany do dziś) ku czci Fryderyka II i dolny (na krawędzi doliny Warty) o łącznej powierzchni 26 ha.
W parku górnym znajduje się gotycki kościół z barokową kaplicą rodową Schoeningów z posągami Hansa Adama von Schoeninga i jego żony odrestaurowany przez Schinkla. Feldmarszałek zgodnie z legendą został pochowany tu wraz ze swoją diamentową szpadą - darem cesarza Leopolda.

na podstawie:  Zbigniew Rudziński, PRZEWODNIK SZLAKI ROWEROWE GORZOWA WLKP. I OKOLIC