Wieś i sołectwo DOBROSUŁÓW jest usytuowane w północnej części gminy Bytnica w powiecie krośnieńskim. Graniczy z gminami : Maszewo, Torzym i Łagów.

Ukształtowanie terenu jest mało zróżnicowane. Na wschód od Dobrosułowa występują misy wytopiskowe jednak słabo zaznaczone w rzeźbie terenu. Krajobraz jest nieskażony działalnością przemysłową, brak szlaków komunikacyjnych typu drogi szybkiego ruchu i autostrady oraz linii kolejowej. We wsi zlokalizowane jest lądowisko dla samolotów przeciwpożarowych. Wieś otoczona jest lasami należącymi do kompleksu Puszczy Rzepińskiej i w związku z tym panuje tu mikroklimat śródleśny z wiatrem i nasłonecznieniem charakterystycznym dla terenów równinnych.

Zdecydowanie panującym gatunkiem wśród drzew jest sosna, ale występują także rzadkie gatunki jak buki, dęby ( dąb szypułkowy o wysokości 25 m i wieku ok. 400 lat przy drodze Dobrosułów – Kępiny, zarejestrowany w rejestrze Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody pod numerem 58 ) , daglezja, sosna wejmutka, sosna czarna, a w podszycie mech widłak, jagoda czarna, borówka i żurawina. Występuje także bogactwo grzybów, m.in. borowik biały i zielony oraz rydze i smardze.

W roku 2002, rozporządzeniem Wojewody Lubuskiego nr 5 z dnia 25 marca, uznano za użytki ekologiczne dwa tereny położone na północ od wsi Dobrosułów pod nazwą :
„Ratnowskie Bagno” – obszar o powierzchni 13,26 ha, wpisany do rejestru pod numerem 43,
„Żurawie Bagno” – obszar o powierzchni 6,93 ha, wpisany do rejestru pod numerem 44.
Poza nimi na terenie zlokalizowane są złoża torfu oraz nie eksploatowana obecnie żwirownia, a także złoża węgla brunatnego o niskiej wartości opałowej i dużym zasiarczeniu.
Wśród fauny występują dziki, jelenie, sarny, lisy, zające, jenoty, borsuki, lokalizacje gniazd bociana białego, siedliska orła bielika, miejsca lęgowe łabędzi, perkoza, kaczek dzikich, gniazda żurawi, czapli siwej oraz siedliska bobrów, a w rzekach i jeziorze m.in. pstrągi, węgorze i liny.
Teren całej gminy Bytnica położony jest w zlewni rzeki Odry. W jeziorze Dobrosułowskim bierze początek rzeczka Dobrosułówka i dalej już jako Lińska Struga zasila stawy na Siedlisku, a następnie poprzez jeziora i stawy w Trzebiechowie,Skórzynie i Czetowicach, wpada do rzeki Bieli w Bielowie. Rzeka Biela początek bierze we wschodniej części Łąk Dobrosułowskich, zasila jezioro Kuchenne i Środkowe w Bytnicy, dalej jezioro Głębokie, następnie stawy rybne w Łochowicach, Bielowie i w Osiecznicy wpada do Odry.  Północną granicę sołectwa stanowi rzeka Pliszka zaliczana do najczystszych rzek w Polsce. Malownicze jest jej wąskie koryto z wyraźnie zaznaczonymi krawędziami skarp i licznymi urokliwymi meandrami. Jej liczne progi wodne zaliczają ją do rzek nizinnych o skali trudności rzek górskich. Do wód powierzchniowych zaliczyć można także 3 stawy zlokalizowane na terenie wsi.

Wieś DOBROSUŁÓW jest najstarsza spośród miejscowości na terenie gminy. Najwcześniejsza wzmianka o istnieniu miejscowości pochodzi z roku 1293. Prawną ochroną, poprzez wpisanie do rejestru zabytków, objęto układ przestrzenny /ulicowo-placowy/ wsi. W rejonie wsi rozpoznane są następujące obszary skupisk archeologicznych :
- 2 stanowiska – ślad osadniczy /późne średniowiecze/,
- 2 stanowiska – osada /późne średniowiecze/,
- stanowisko – ślad osadniczy /pradzieje/, ślad osadniczy /kultura łużycka/, ślad osadniczy /późne średniowiecze-nowożytność/,
- stanowisko – ślad osadniczy /pradzieje/, ślad osadniczy /okres wpływów rzymskich/, osada /późne średniowiecze/, cmentarzysko.
Miejscowość zlokalizowana jest w zwartej zabudowie na planie koła z trzema promieniście rozchodzącymi się drogami z wyraźnie ukształtowanego centrum wsi, które tworzą świetlica środowiskowa (dawna szkoła), ośrodek zdrowia, przystanek autobusowy, kościół eklektyczny z XIX wieku, świetlica wiejska, remiza strażacka, bar oraz 3 sklepy ogólnospożywcze.
Miejsca kultu religijnego tworzą kościół eklektyczny z XIX wieku pod wezwaniem Chrystusa Króla, obraz Chrystusa Króla w kościele, pomnik Chrystusa Króla przy kościele, krzyż przydrożny, cmentarz parafialny. Odpust Chrystusa Króla odbywa się corocznie w listopadzie.

Z tradycyjnych imprez odbywających się w Dobrosułowie to Święto Pieczonego Ziemniaka mające rangę imprezy powiatowej i połączonej z, organizowanym pod patronatem Marszałka Województwa, Świętem Borowika (z uwagi na znaczący element ekonomiczny zbieractwa grzybów dla mieszkańców wsi i atrakcję turystyczną) oraz tradycyjne Święto plonów.

W rozmowach mieszkańców słychać pozostałości gwary poznańskiej, małopolskiej i kresowej. Związane jest to z migracją ludności po II wojnie światowej, która praktycznie wymieniła mieszkańców tych terenów. Nowi mieszkańcy przywieźli ze sobą język oraz tradycje i zwyczaje ze swoich terenów rodzinnych. Dlatego na przykład zachowały się specyficzne potrawy, takie jak bliny, kiszka ziemniaczana, zalewajka, ruskie pierogi i żury. Dawne czasy przywołuje również legenda opowiadająca o powstaniu nazwy miejscowej, kiedy to podróżni misjonarze głosili, że w tej wsi spotkali się z „dobrym słowem” i zasługuje ona na nazwę Dobrosułów.

Społeczeństwo wsi Dobrosułów ma wieloletnie tradycje w podejmowaniu inicjatyw i pracy społecznej na rzecz wsi i środowiska. 
W grudniu 2003 roku powołana została Lokalna Grupa Działania w celu zrealizowania Programu dla Rozwoju i Odnowy wsi Dobrosułów. Opracowany program powstawał podczas konstruktywnych dyskusji mieszkańców wsi i ma na celu polepszenie życia społecznego oraz usprawnienie istniejących i działających obiektów.