Gmina Otyń położona jest w zachodniej części kraju, w południowo wschodniej części województwa lubuskiego na Nizinie Nowosolskiej. Wraz z sześcioma gminami współtworzy powiat nowosolski. Gmina Otyń położona jest na pograniczu dwóch mezoregionów Wału Zielonogórskiego i Pradoliny Głogowskiej. Wał Zielonogórski zajmuje północną część gminy i położony jest na wysokości 75 - 125 m n.p.m., stanowi rozległy pofałdowany garb o wysokości względnej 5 - 10 m o przeważających spadkach 5 - 8%. Pradolina Głogowska położona jest na wysokości 60 – 70 m n.p.m. i stanowi płaską powierzchnię o spadkach nie przekraczających 3%.

Walory krajobrazowe stanowią podstawę rozwoju funkcji wypoczynkowych, które pozostają w ścisłej zależności od warunków środowiska przyrodniczego. Do tych walorów zalicza się ukształtowanie terenu, wody powierzchniowe i szatę roślinną.
Obszar gminy Otyń leży na Nizinie nowosolskiej. Od wschodniej strony graniczy ona z rzeką Odrą, a południowa i północna część pokryta jest lasami. Odra ze swoim dorzeczem oraz dopływem Śląskiej Ochli tworzą przepiękną, malowniczą krainę będącą rajem dla wędkarzy. Wody zakoli i staro rzeczy Odry kryją w sobie 33 gatunki ryb, do których należą m.in.: ogromne sumy, szczupaki, sandacze, leszcze, karpie i inne. Kompleksy leśne przetrwały do naszych czasów prawie w naturalnym stanie, bez większego wpływu działalności człowieka.
Występują tu dwa rezerwaty przyrody „Bukowa Góra” i „Bażantarnia”. Na tym obszarze żyje wiele zwierzyny łownej, dlatego tereny te są również atrakcyjne ze względu na możliwości organizowania polowań przez działające tutaj koła łowieckie.
Rezerwat leśny „Bażantarnia” jest fragmentem lasu naturalnego. Został utworzony w 1959 r. na powierzchni 17,86 ha w odległości 1 km na północny zachód od Otynia, po lewej stronie szosy prowadzącej do Niedoradza. Nazwę swą wywodzi z przedwojennego okresu, kiedy to w części południowej lasu, ówczesny właściciel tego terenu prowadził hodowle bażantów, którą obecnie stara się odnowić.