Wieś sołecka położona na pn. - zach. końcu gminy Rzepin. Wieś ulicówka zabudowana wzdłuż traktu z Rzepina do Górzycy.
Historia
Z niem. Nazwa Gross Rade. Wieś od połowy XIII wieku do 1287 roku stanowiła kondominium arcybiskupów magdeburskich i margrabiów brandenburskich. Następnie jako ziemia torzymska weszła w skład Brandenburgii. W 1317 roku wspomniana jako magnum Radowe, własność biskupów lubuskich. Po sekularyzacji biskupstwa wieś przeszła na własność panującego. Podlegała domenie w Lubaszu w 1718 roku i następnie w Pamięcinie, którą zniesiono w 1810 r. W 1850 r. była wsią chłopską, należącą do pamięcieńskich dóbr Księcia Prus. Głównym zajęciem mieszkańców Radowa było niewątpliwie rolnictwo, warunki agrotechniczne scharakteryzowano w 1714 roku. W 1718 roku wspomniana była karczma, w której karczmarz szykował rocznie 50 beczek sośniańskiego piwa.
Opracowane na podstawie:
Słownika gorzowskiego pod redakcją Jerzego Zysnarskiego
przy współpracy Zbigniewa Millera