Gmina Małomice, dawne hrabstwo i niegdysiejszy silny ośrodek hutnictwa, stanowiła w okolicy najdalej wysunięty na południe punkt osadniczy. Urodzajne gleby na północy przyciągały rolników. Natomiast podmokła i piaszczysta puszcza na południu przez stulecia stanowiła naturalną barierę osadniczą. Stan taki zachował się niemal do dziś, dzięki czemu ta ostatnia część Gminy to zdrowe lasy z użytkami ekologicznymi i rezerwatami, śródleśne stawy, polany, łąki i wrzosowiska. W oparciu o ten przyrodniczy inwentarz urządzono łowiska wędkarskie, zaprojektowano i wytyczono szlaki turystyczne, zbudowano wiaty odpoczynkowe. Powstały pierwsze gospodarstwa agroturystyczne. Obszar ten cieszy się wzrastającym zainteresowaniem ze strony urlopowiczów i rekreacjuszy, zbieraczy jagód i grzybów, przyrodników i historyków, rowerzystów, wędrowców i różnej maści hobbystów.
Gmina Małomice jest położona w zachodniej części Polski, jako jedna z krańcowych – południowych jednostek samorządowych Województwa Lubuskiego. Najlepszym wyznacznikiem geofizycznym i jednocześnie topograficznym lokalizacji Małomic jest okolica ujścia rzeki Kwisy do Bobru oraz odcinek gdzie Bóbr płynie ze wschodu na zachód, co jest automatycznie rozpoznawalne na mapie kraju. Należy dodać, że historyczno-geograficzną krainą Małomic jest Dolny Śląsk. Zdecydowanie większa część Gminy leży w Borach Dolnośląskich, natomiast pozostała na Równinie Szprotawskiej, Kotlinie Żagańskiej i Równinie Brzeźnickiej.

	TAJEMNICE DAWNEGO HRABSTWA Ziemia Małomic, jak i całe Bory Dolnośląskie, od niepamiętnych czasów słynęła jako ośrodek hutnictwa. Pierwsze piece, tzw. dymarki, miały tu działać już w czasach Imperium Rzymskiego, zaliczając się do najstarszych stanowisk archeologicznych tego typu w regionie więcej»»
	CHARAKTERYSTYKA GMINY Jeśliby opisać Gminę ograniczając się do kilku wyrażeń hasłowych, to brzmią one następująco: bory, rzeki, potoki i mokradła. Lasy i grunty leśne zajmują blisko połowę powierzchni Gminy. Przez jej teren przepływa rzeka Bóbr, a w bezpośrednim sąsiedztwie rzeka Kwisa więcej»»
	PRZYRODA Lasy stanowią 45% powierzchni Gminy, zajmując 3605 ha. Szata roślinna jest zróżnicowana: od boru suchego do wilgotnego, a w dolinach olsy. Wśród borów występują: bory mieszane świeże, bory świeże, bory suche oraz bory wilgotne i bory mieszane wilgotne. W drzewostanach zaznacza się przewaga sosny oraz dębu. więcej»»

ZABYTKI KOŚCIÓŁ PW. ŚW. JANA CHRZCIELNA – wczesno-gotycki, pochodzi z II połowy XIII w. – był sklepiony w początkach XVI w., rozbudowany w 1614 (kaplica) odnowiony w 1710 r. W II połowie XVIII w przebudowano okna, a 100 lat później szczyt...więcej»»