Chichy to niewielka miejscowość gminy Małomice.
Odwiedzając ją warto zobaczyć:

Zamek położony nad strumieniem, w pobliżu drogi ze Szprotawy do Żagania, na granicy łączących się ze sobą wsi o zabudowie łańcuchowej - Bobrzan i Chich. Z powodu swego zlokalizowania bywa też nazywanyzamkiem w Chichach Górnych. Początek istnienia obiektu wiąże się z siedzibą rycerską wzniesioną w pierwszej ćwierci XIV wieku. Była to wówczas zapewne nieduża wieża rycerska otoczona murem. U schyłku średniowiecza nieużytkowana budowla popadła w ruinę. W latach 1544-1560 w obrębie murów obwodowych wzniesiono trzyskrzydłowy zamek z krużgankiem przy skrzydle środkowym. Naprzeciw krużganka, w murze kurtynowym znajdował się wjazd, do którego wiódł zwodzony most. Następne wieki przyniosły kolejne remonty, przebudowy i zmiany. Efektem prowadzonych prac było zamurowanie krużganka i wzniesienie czwartego skrzydła od strony wschodniej, wewnątrz muru obwodowego. Sklepienia sieciowo-gwieździste we wnętrzach zamkowych wskazują na udział w jego budowie działającego w tym czasie warsztatu muratorskiego w Żaganiu. Po II wojnie światowej był użytkowany przez PGR, ale po częściowym spaleniu około 1960 roku został opuszczony. W latach 1979-1980 budowlę zabezpieczono z funduszy konserwatorskich. W roku 1983 zabytek przejął Witold Rabski i rozpoczał prace remontowo-adaptacyjne. Gotycko-renesansowy zamek murowany z kamienia i cegły jest czteroskrzydłowy z prostokątnym dziedzińcem pośrodku. Na zewnątrz boki skrzydeł wybrzuszone z prostokątnymi basztami w narożach od strony frontowej. Piętrowy budynek jest nakryty dwuspadowym dachem obejmującym także baszty, prawdopodobnie pierwotnie zwieńczone odrębnymi daszkami, być może kopułowymi. Elewacje gładkie, w narożach boniowane, ze śladami dekoracji graffitowej. Część okien posiada kamienne obramowania renesansowe. Niektóre pomieszczenia mają sklepienia sieciowo-gwieździste, krzyżowe i kolebkowe. Prostokątną skalę w zachodnim skrzydle nakrywa dwuprzęsłowe sklepienie siatkowo-gwieździste, wsparte na sześciobocznym filarze. Od południa i wschodu zachował się fragment fosy, obecnie suchej. Park, otaczający zamek od południa, zachodu i północy, obejmuje niespełna 3 hektary. Jego część południowa (od zamku do rzeczki) wykazuje ślady formowanego ogrodu z XVIII wieku. Największa, północna część założona została na początku XX wieku. W parku znajdują się dwa stawy przedzielone groblą, obsdzoną stuletnimi dziś drzewami.