Rezerwat został założony w 1968 roku ze względów dydaktyczno-naukowych fragmentu lasu bukowego na krańcu jego naturalnego zasięgu z domieszką innych gatunków drzew. Położony jest w gminie Sulęcin i ma powierzchnię 115,86 ha. Obszar rezerwatu znajduje się w regionie Wysoczyzny Lubuskiej, wśród pagórków sulęcińsko – świebodzińskich. Dominuje tu zespół buczyny pomorskiej. Odnotowano również pomorski bór mieszany i olszynę. Buczyna pomorska reprezentuje las świeży i las mieszany. Główny gatunek to buk, a w domieszce świerk, sosna, dąb, modrzew. Drzewostany bukowe odznaczają się dużą zdrowotnością i wymiarami, osiągają wysokość do 30 m. Są zwarte i cieniste, dlatego podszyt prawie wogóle nie występuje. W runie spotkamy: prłówkę jednokwiatową, turzycę leśną, barwinka pospolitego, zawilca gajowego. Oles zajmuje niewielka powierzchnię rezerwatu, około 0,5 ha, na terenie okresowo zalewanym wodą.
źródło: www.gorzow.rdos.gov.pl
