Rzeka Pełcz

Opis

PEŁCZ (POLKA) niem. die Puls, w dolnym biegu PULSKANAL. Strumień wypływający z jeziora Mogilno na północ od Dankowa, który kieruje swe wody na południe przecinając po drodze kilka malowniczych jezior. Przepływa przez Danków, Wilanów, Przyłęg. W końcowym biegu, koło Górek, skręca na zachód i jako rzeka skanalizowana – mijając po drodze Brzezinkę – uchodzi pod Santokiem do Noteci.

Długość rzeczki wynosi 43 km, powierzchnia jej dorzecza 391 km 2.
 
Najstarsza wzmianka pisana o rzece pochodzi z 1295 roku, gdy margrabia Albrecht III nadał cystersom z Pełczyc młyn na strumieniu Polcz. W 1345 roku margrabia Ludwik Starszy, przyznając mieszczanom strzeleckim przywilej żeglugi do Szczecina, wymienił „fluvium polka’’ (rzekę zwaną Polka). W roku 1589 do elektora należał przywilej połowu łososia „in der Polze und Zantze’’. W przeszłości spotykało się też nazwy Pols, Pulze, a nawet Pełko. Nazwa ta jest zapewne pochodną imienia Pełka. Jeśli chodzi o nazwę Polka, to również niemieccy onomastycy nie ukrywają, że jest ona pochodzenia słowiańskiego i oznacza „polny potok, albo „polską rzekę”.
 
W XIII wieku rzeka, wraz z
Santoczną, stanowiła fragment zachodniej granicy kasztelani drzeńskiej z santocką, a w 1337 roku granicę między ziemią strzelecką
i gorzowską. Od najdawniejszych czasów, z uwagi na duży spadek wód (1,9 %), rzeka wykorzystywana była do budowy młynów wodnych.

 

Źródłó informacji: www.zwierzyn.pl