RAŃSKO położone jest na lewym brzegu Obry. Bliskość wody przyczyniła się prawdopodobnie do tego, że osadnictwo na tym terenie istniało już w mezolicie (między 8 a 4 tyś. lat p.n.e.). Ciągłość osadnicza na tym obszarze trwała aż do średniowiecza. Obecna wieś została założona w XVIII wieku jako osada olęderska, co oznaczało, że mieszkańcy Rańska użytkowali ziemię na podstawie kontraktu z właścicielem, płacili czynsz pieniężny, w odróżnieniu od chłopów pańszczyźnianych zachowywali wolność osobistą, rządzili się własnym prawem i posiadali samorząd wiejski. Właścicielem wsi w XIX wieku był Bochholz z Siercza. Zabudowa wsi jest charakterystyczna dla osad olęderskich – zagrody są rozproszone, dzisiaj jednak las ukrywa dawny „przejrzysty” obraz wsi. Gospodarstwa, niegdyś doskonale widoczne, teraz usytuowane są na śródleśnych polanach.
Większość mieszkańców Rańska była wyznania ewangelickiego. Po I wojnie światowej we wsi funkcjonowała szkoła.  W pobliżu wsi znajdują się trzy niewielkie jeziora – Czarne, Karasiowe i Długie oraz ciągnące się aż do strumienia Popówka wyniesienie zwane Ozem Rańskim.

Zdjęcie: Maciek N. Spływ rzeką Obrą

Jest to forma polodowcowa powstała na skutek osadzania piasku i żwiru przez wody płynące pod lodowcem lub w jego szczelinach. Z jego wierzchołka roztacza się piękny widok na okoliczną dolinę Obry, jak i na leżące u jego podnóża jezioro Długie. Jest to płytkie, silnie zarastające roślinnością przybrzeżną i podwodną jezioro stanowiące ostoję rzadkich i chronionych gatunków. Na lewym brzegu Obry, przy leśniczówce, zlokalizowane jest pole biwakowe, miejsce postoju dla turystów przepływających Obrzańskim Szlakiem Kajakowym.

Źródło:www.pszczew.pl