Przyborów - bardzo stara wieś rybacka, oddalona od Słońska 1 km na północny - zachód nad rzeką Postomią. Nazwa niemiecka tej wsi ma pochodzenie słowiańskie. Miejscowość po raz pierwszy zmiankowana w 1354 roku. Wielokrotnie zmieniała nazwę. W języku niemieckim nazywała się Prybero, Pribrow, Bribrow, Pribo, Pribow, Braiburg. W 1809 roku Brätrig pisze o niej Pribrow oder Priebrow. Z rekonstruowaniem nazwy po 1945 roku nie było problemów i obecnie nazywa się Przyborów. Wieś należała do dóbr zakonnych w Słońsku i dzieliła jego losy. Przez wieki naczelnym zajęciem mieszkańców Przyborowa było rybołówstwo. W 1461 roku było tu 28 rybaków, w latach 1601-1718 było ich 29, w 1774 roku wieś liczyła oprócz sołtysa 30 rybaków, a w 1792 ponownie 29 wraz z sołtysem. Wody rybne ciągnęły się w 1412 roku jak i 1511 od kostrzyńskiej chyży, aż do granic Przyborowa. W 1482 roku ustalona została granica wód z nowomarchijskim Dąbroszynem. Po 1947r. rolnicy z Przyborowa i Słońska rozwinęli masową hodowlę bydła. Każdy z nich znakował swym znakiem wypasane bydło. Hodowla bydła trwała do okresu powstania rezerwatu przyrody, kiedy wprowadzono zakaz wypasu. Zezwolono przez pewien okres na hodowlę gęsi. Wieś nie posiadała kościoła więc mieszkańcy byli parafianami kościoła w Słońsku. Do Przyborowa biegnie ze Słońska droga wojewódzka nr 11401. Na terenach Przyborowa odkryto cmentarzysko, prawdopodobnie sprzed 1100 roku, a kilka lat temu prowadzone tu badania archeologiczne potwierdziły istnienie osady jeszcze starszej.
W 1914 roku na tzw. „Górze wiatracznej” odkryto skarb o wadze 2629 gram. Znaleziono biżuterię srebrną i monety srebrne, których było 519 sztuk. Były to pieniądze rzymskie, angielskie, bizantyjskie, duńskie, włoskie, niemieckie i czeskie. Przyborów w 1792 roku zamieszkiwało 218 osób, a w 2005-189 osób.
W sołectwie tym zaczyna się ścieżka edukacyjna „Ptasim szlakiem” po tzw. „Betonce” w głąb Parku Narodowego „Ujście Warty”.

Źródło: Urząd Gminy Słońsk