Niemiecka nazwa Bürgerwiese – wieś sołecka, położona tuż przy pd. wsch. granicy miasta, na pn. od Deszczna.
Nazwa Kolonia wyrosła na tzw. mieszczańskich łąkach, stąd jej niemiecka nazwa.
Polską nazwę wprowadzili w 1945 r. pierwsi osadnicy, którzy pochodzili
z Poznańskiego. Używano wówczas także nazwy „Osada Poznańska”.
Łąki, na których zbudowana została wieś, stanowiły niegdyś własność mieszczan gorzowskich. Używano ich na pastwiska i do koszenia siana. Wykorzystywano również licznie rosnące tu dęby do skarmiania świń żołędziami. Dopiero regulacja Warty umożliwiła zamianę łąk na pola.
Pierwsza zagroda stanęła w 1815 r., należała ona do mieszczanina nazwiskiem Schröder.
W 1829 r. zabudowanych było już 5 parcel, w 1835 r. – 12.
Żywotnym problemem dla pierwszych mieszkańców wsi była duża odległość od miasta. Dlatego też, od początku myślano o własnych instytucjach, jak szkoła czy kościół. Pierwsza szkoła otwarta została już w 1845 r. w prywatnym mieszkaniu.
Wieś zaliczona została do powiatu miejskiego i podlegała magistratowi miasta. Dopiero po 1945 r. wytyczona została granica, która odcięła skrawek wsi i przypisała go do miasta.
Neogotycki kościół protestancki został poświęcony 01.12.1891 r. Nie miał on organów, ale za to dwa dzwony z brązu, które jednak w 1917 r. zostały zabrane na cele wojenne. W 1922 r. zastąpiono je dzwonami stalowymi. W obrządku katolickim kościół został poświęcony 15.08.1945 r. p.w. MB Anielskiej i przyporządkowany parafiii Chrystusa Króla. Administracyjnie do parafii tej należeli tylko mieszkańcy „miejskiej” części wsi. Stanowili oni niewielką część ludności: 1949 r. – 180, 1958 r. – 30. Reszta wsi podlegała parafii katolickiej w Deszcznie. Dopiero 13.11.1982 r. erygowana została parafia MB Różańcowej na Siedlicach, do której afiliowano m.in. kościół w Osiedlu Poznańskim.
W roku 1843 żyło tu 161 osób, w 1858 r. – 418, 1949 r. – 300, 1958 r. – 327, 1988 r. – 642.
Aktualnie w Osiedlu Poznańskiem zamieszkuje 1121 osób, powierzchnia wsi wynosi 741 ha.
Omawiając Osiedle Poznańskie, nie można nie wspomnieć nazwiska Franciszka Paronia, z którym w powojennej historii związane były sprawy tamtejszej straży pożarnej, a przede wszystkim amatorskiego zespołu teatralnego. W teatrze tym występowały całe rodziny. Za swoją działalność sceniczną pan Paroń otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki. Obecnie teatr nie działa. Pan Franciszek zmarł,
a wraz z nim jego wielkie dzieło - teatr. Pomnik znajduje się w Osiedlu Poznańskim.
Źródło informacji: www.deszczno.pl