Położone 7 km na południe od Gubina w dolinie Nysy Łużyckiej, przy drodze wojewódzkiej nr 285. W 1939 roku Polanowice liczyły 143 mieszkańców. Teren między wsią a Nysą Łużycką zwany był „Świętą Ziemią”. Do czasów wojen religijnych, na wzgórzu, przy Nysie, stała kaplica poświęcona Świętej Hildzie,
w trakcie wojny została spalona, rozebrana przez mieszkańców w XIX wieku,
z kamieni stanowiących mury kaplicy wybudowano drogę w Polanowicach.
Zdj. www.gminagubin.pl |
Obecnie wioska liczy około 90 mieszkańców.
Pierwotny plan nieczytelny – XIII wiek, obecnie wielodrożnica. Zabudowa rozluźniona.
Polanowice to historyczna NIEMCZA, znana ze źródeł wczesnośredniowiecznych. Pierwsza wzmianka w dokumencie Cesarza Ottona III jest datowana na 1 maja 1000 roku. Był tu gród i podgrodzie z targiem o dużym znaczeniu gospodarczym. Rozwijało się w Niemczy rzemiosło i handel, nie tylko regionalny. Powstanie korzystniej położonego Gubina (tranzytowy szlak lądowy), spowodowało upadek Niemczy
w końcu XII wieku.
Zachowane jest grodzisko czterokrotnie większe od wczesnośredniowiecznego grodziska w Krośnie Odrzańskim.
We wsi znajduje się także dom nr 18, zbudowany na przełomie XVIII i XIX wieku,
o konstrukcji szachulcowej, parterowy, prostokątny, nakryty dachem, dwuspadowy.
Źródło informacji: www.gminagubin.pl