TRZCIEL (Tirschtiegel) - niewielkie miasteczko nad Obrą, położone między jeziorami Młyńskim i Wielkim przy międzynarodowej trasie z Berlina do Warszawy, 24 km na południowy wschód od Międzyrzecza. PKS. Sklepy. Ośrodek wypoczynkowy, pensjonat, gospodarstwo agroturystyczne, motel, kwatery prywatne. Pole biwakowe nad jeziorem Młyńskim.
Ośrodek znany z wyrobów wikliniarskich i trzciniarskich. Miejscowość i gmina Trzciel posiadają wiele walorów krajoznawczo-wypoczynkowych. Prawie połowę powierzchni gminy pokrywają lasy i wody. Okoliczne lasy i  jeziora obrzańskie uznano za szczególnie cenne i dla ich ochrony utworzono w 1986 r. Pszczewski Park Krajobrazowy. Cztery kilometry na północny zachód od Trzciela utworzono rezerwat "Rybojady" chroniący jedno z największych i najlepiej zachowanych torfowisk Pojezierza Lubuskiego. Warto wybrać się do rezerwatu "Czarna Droga" (na zachód od miasta) w pobliżu Brójec, by zobaczyć stary las grabowo - dębowy, którego najokazalsze dęby sięgają 27 m wysokości, a obwód pnia przekracza 7 m.

HISTORIA:
W średniowieczu istniał tu gród obronny, którego ślad zachował się na prawym brzegu Obry w postaci grodziska stożkowego otoczonego fosą i wałem. Osada po raz pierwszy została wymieniona w dokumentach w 1307 roku. Prawa miejskie uzyskała przed 1394 r. Trzciel stał się miastem prywatnym, jednak pełne prawa miejskie otrzymał dopiero w 1458 roku. Właścicielami miasta w XVI i XVII wieku byli Ostrorogowie, w stuleciu następnym - Opalińscy. Miasto początkowo rozwijało się na prawym brzegu Obry, ale w XVIII wieku na lewym brzegu powstało drugie miasto Nowy Trzciel, w którym osiedlali się protestanci przybyli ze Śląska i Brandenburgii. Połączenie obu miast nastąpiło w 1888 roku. Na mocy postanowień Traktatu Wersalskiego od 1920 r. granica polsko - niemiecka przecięła Trzciel, zostawiając centrum miasteczka po stronie niemieckiej. W czasie okupacji był tu obóz dla ludności cywilnej.

ZABYTKI:
Układ przestrzenny zarówno starego, jak i nowego miasta przetrwał bez większych zmian do dnia dzisiejszego. Ośrodkiem zabudowy starego Trzciela jest prostokątny, wydłużony plac, z którego wybiegają dwie ulice w kierunku wschodnim. Centrum nowego miasta stanowi czworoboczny plac, skąd rozchodzi się siedem ulic. Zabudowa obu placów i okolicznych uliczek zachowała swój małomiasteczkowy charakter.
Warto zobaczyć domy szachulcowe z XVIII - XIX wieku i neogotycki kościół parafialny pw. Św. Wojciecha z barokowym wyposażeniem wnętrza z 1824 r.
W pobliżu na prawym brzegu Obry znajduje się grodzisko średniowieczne z poł. XIII w., a przy drodze w kierunku na Jabłonki kirkut, stary cmentarz żydowski z XVIII w.

Źródła: www.trzciel.pl,
www.miedzyrzecz.biz,
http://www.regionkozla.pl
Zdjęcia: Staszek Pietkiewicz