Nowe Strącze (niem. Neu Strunz) – wieś położona w województwie lubuskim,
w powiecie wschowskim, w gminie Sława.
Nowe Strącze liczy ponad trzydzieści gospodarstw, z których kilka jest opuszczonych. W większości mieszkają w niej rolnicy posiadający po kilka hektarów ziemi. Brak obiektów publicznych (kościołów, szkół, domów kultury, urzędów pocztowych, itp.) poza wiejską świetlicą. Lokalizacja z dala od tras przelotowych,
w otoczeniu lasu.
Historia
Wieś założona została najpóźniej w pierwszej połowie XVIII wieku w pobliżu wsi Stare Strącze na terenie ówczesnego księstwa głogowskiego. W archiwum SKWS Würzburg można zobaczyć jedną z najstarszych map pokazujących lokalizację tej wsi - "Princip. Magnae Glogoviae cum libero Domin: Beuthenensi in Silesia...", Tobias Conrad Lotter, 1759 rok.
Pierwotnie wieś, choć mała, posiadała kilka kolonii w pobliskich lasach. Z kolonii tych do dziś zachowało się tylko, już jako samodzielna wieś, Przylesie. Dodatkowo w jej okolicach mieściły się dwie komory celne (Zollhaus), tzw. nowa i stara. W 1910 roku Nowe Strącze liczyło 262 osoby, a w 1939 roku już 285 osób.
W latach trzydziestych XX wieku Nowe Strącze uniknęło "germanizacji" nazwy, która spotkała Stare Strącze (Alt Strunz - po zmianie Deutscheck) jak większość miejscowości ówczesnego powiatu głogowskiego. Po II wojnie światowej spolonizowano nazwę wsi. Od roku 1945 (lub 1946) była to Stróża Nowa, a od 1950 ostatecznie Nowe Strącze.
W latach pięćdziesiątych XX wieku Nowe Strącze, dotąd należące do powiatu głogowskiego, włączono wraz z całą gminą Sława do powiatu wschowskiego. Po likwidacji powiatów cała gmina przypadła rejonowi Nowa Sól, skąd powróciła do powiatu wschowskiego po jego ponownym utworzeniu.
Ciekawe obiekty
Nowa szkoła (obecnie świetlica wiejska)
Nowa szkoła (przed 2000)Po I wojnie światowej, z powodu bliskiego sąsiedztwa wsi
z nową granicą Niemiec z Polską, na obrzeżu wsi ulokowano w kilkupiętrowym budynku komorę celną (Zollhaus). W marcu 1967 r. w budynku wybuchł pożar. Odbudowano go wówczas w stylu modernistycznym i umieszczono w nim filię Szkoły Podstawowej i przedszkola w Starym Strączu. Obecnie jest to w większości budynek mieszkalny, mieszczący też wiejską świetlicę.
Stara szkoła
Do lat sześćdziesiątych XX wieku wiejskie dzieci uczęszczały do szkoły w małym budynku położonym w połowie długości wsi. Od przeniesienia szkoły do przedwojennego budynku komory celnej jest to budynek mieszkalny.
Ruiny folwarku
We wsi zlokalizowany był folwark, do którego ze Starego Strącza prowadziły tory towarowej kolejki wąskotorowej, które częściowo rozebrano a częściowo zasypano w latach pięćdziesiątych XX wieku. Sam folwark funkcjonował jako gospodarstwo PGR do połowy lat siedemdziesiątych XX wieku. Rozebrano go z powodu złego stanu technicznego. Z zabudowań pozostały do dziś tylko niewielkie zarośnięte ruiny, głównie piwnic. Znajdują się one przy jednej z odnóg głównej ulicy, w południowo-zachodnim krańcu wsi.
Turystyka
Wszystkie walory turystyczne Nowego Strącza to jego przyroda. Powietrze jest czyste, a położenie z dala od tras przelotowych gwarantuje spokój.
Wieś otoczona jest z trzech stron przez lasy, w których znajduje się kilka małych stawów i Jezioro Krzywe o powierzchni 4,6ha, służące zarówno jako kąpielisko jak
i łowisko wędkarskie z kilkunastoma kładkami. Przy półdzikiej plaży znajduje się pole namiotowe. Badania z lat dziewięćdziesiątych XX wieku wykazały brak zanieczyszczenia wody.
W lesie w pobliżu jeziora znaleźć można też pozostałości ziemnych okopów wojskowych z czasów II wojny światowej.
Z jeziorem w Nowym Strączu związana jest licząca już kilka wieków legenda. Podobno woły (w innej wersji były to konie), które zatonęły w jeziorze
w pobliskich Wygnańczycach wypłynęły właśnie tutaj. Świadczyć to miało o podziemnym tunelu, zapewne naturalnego pochodzenia, łączącym te jeziora. Niestety, współczesne amatorskie badania podwodne nie doprowadziły do jego odkrycia.
Źródło informacji: http://pl.wikipedia.org/wiki/Nowe_Str%C4%85cze