Radomia pierwszy raz była wzmiankowana w 1305 roku. Jej właścicielem był wówczas Rethon. Niemiecka nazwa Radomii to Seifersholz. Przed wojną Radomia liczyła ok. 70 mieszkańców.
Warto zobaczyć:
Renesansowy dwór - pierwotnie był niewielką budowlą. Przekształcony
i powiększony w duchu baroku w 1700 roku.
Pocztowy słup półmilowy z XVIII w. ze śladami uszkodzenia stoi w pobliżu przystanku autobusowego przy skrzyżowaniu z leśną drogą Radomia - Płoty. Ma wygląd niskiej, łagodnie ściętej białej piramidy o wysokości 134 cm, stoi na czerwonym cokole o wymiarach 53 x 63 x 63 cm, materiał - piaskowiec. Na ścianach są widoczne gęsto i równomiernie rozłożone poziome linie oraz liczne ślady uszkodzeń mechanicznych powstałych prawdopodobnie od kul. W pobliżu leży obrobiona piaskowcowa płyta 84 x 84 cm, która być może jest dawną podstawą. Prawdopodobnie ten słup został przemieszczony, gdyż według starych map w tym miejscu powinien znajdować się słup ćwierćmilowy (1/4 mili), a nie półmilowy.
Ciekawostki:
22 marca 1841 r. o godz. 15.30 spadł meteoryt koło Heinrichau w dobrach Seiferholz, pow. Grünberg, czyli w okolicach Wilkanowa, w dobrach Radomia, pow. Zielona Góra, w byłym księstwie Legnickim. Spadły dwa odłamy, łącznie około 1 kg. Wspomnianego dnia i godziny mieszkańcy, którzy pracowali na polach usłyszeli trzy silne grzmoty podobne do wystrzałów armatnich. Niebo było zupełnie pogodne, z wyjątkiem jednego małego obłoczka. bezpośrednio potem dał się słyszeć w powietrzu głośny gwizd, który zdawał się iść z zachodu i im bardziej się “zbliżał”, tym stawał się silniejszy i wreszcie przypominał dźwięk organów, których tony były raz wysokie, raz niskie, co miało trwać około 5 minut.
Wreszcie usłyszano jakby jakieś ciężkie ciało spadło na ziemię. Robotnicy idąc w kierunku źródła dźwięków zbliżyli się do miejsca spadku i w odległości około 100-150 kroków znaleźli na głębokości pół stopy w ziemi “kamień”. Otwór wskazywał pionowy kierunek spadku. Robotnicy bali się dotknąć kamienia, myśląc, że jest gorący, jednak okazał się zupełnie zimny. Eksplozję słychać było m. in. w Żaganiu, Sulechowie, Nowej Soli i wielu wioskach okręgu Zielonej Góry. Znalezione odłamki zdawały się fragmentami prawdopodobnie jakiejś większej masy, która rozpadła się w powietrzu i mogła pierwotnie ważyć ponad 2 funty, posiadając kształt czworobocznej piramidy. Meteoryt ten znany jest też pod nazwami: Grüneberg, Grünberg, Seifersholz, Heinrichau, czy Schloin i został sklasyfikowany jako szary żyłkowaty chondryt (Cga). Jego fragmenty znajdują się lub znajdowały: Bailey i Berment, Berlinie, Budapeszcie, Chicago, Göttingen, Gregory, Kalkucie, Londynie, Nowym Jorku, Tartu, Tübingen, Watykanie, Wiedniu i Wrocławiu.
Źródło: http://radomia.org.pl