PSZCZEW (Pczew, Bentsche), duża wieś gminna, znana miejscowość letniskowa, położona na przesmyku między dwoma jeziorami, na zachodnim brzegu rynny Jeziora Pszczewskiego i towarzyszących jej pagórkach Ozu Pszczewskiego, 14 km na wschód od Międzyrzecza. Gminny Ośrodek Kultury. Muzeum. Kino. PKS. Sklepy.
Pszczew, z uwagi na piękne okolice, oraz lokalizację wewnątrz Pszczewskiego Parku Krajobrazowego posiada wiele walorów turystycznych. Znajduje się tu siedziba parku, która stanowi jednocześnie ośrodek edukacyjny oraz posiada bazę noclegową. Ośrodki wypoczynkowe, pola namiotowe i kąpielisko znajdują się nad jeziorem Szarcz, ok. 1 km na północ, przy drodze do Stołunia.
Warto zobaczyć:
Późnorenesansowy kościół wzniesiony w latach 1632-54, przebudowany w XIX w., z barokowym wyposażeniem. Barokową plebanię z XVIII w.
Dom Szewca - muzeum otwarte w 1984 roku we wnętrzach odrestaurowanego domu mieszczańskiego z połowy XVIII w. Budynek kryty gontem, wielokrotnie przebudowywany. Wewnątrz wystawa dawnych pocztówek i zdjęć, pamiątki z historii Pszczewa oraz wykopaliska archeologiczne z okolic Pszczewa.
Dwór klasycystyczny z połowy XIX w., obok park krajobrazowy z przełomu XVIII i XIX w. Nad jeziorem Pszczewskim stożkowate grodzisko z z IX - XI w.
Skansen Pszczelarski p. Tadeusza Bryszkowskiego, w którym zgromadzone zostały unikalne eksponaty dokumentujące sztukę, pracę bartnika i pszczelarza; jej historię, rozwój i współczesność. W zbiorach znajdują się między innymi: stare ule, kuszki, narzędzia pracy bartnika i pszczelarza. Stała ekspozycja prezentuje kilkunaście barci, (tj. uli wydrążonych z pni drzew, zdobionych rzeźbą, unikalnym kształtem nadanym przez naturę, z niepowtarzalnymi dachami słomianymi) oraz zbiór szopek wigilijnych.
HISTORIA:
Pierwotna nazwa Pczew, przekształcona później w Pszczew, wywodzi się najprawdopodobniej od rozwiniętego tu w dawnych czasach pszczelarstwa. W miejscu dzisiejszego Pszczewa w IX w. istniał gród, a przy nim rozwijała się osada, która w r. 1259 otrzymała liczne przywileje. Dziś wiadomo, że był to gród na półwyspie "Katarzyna" przy południowo-wschodnim brzegu Jeziora Miejskiego i na moczarach między jeziorami Szarcz i Miejskim. Początki Pszczewa wiąże się z podgrodziem na Katarzynie. Oba spłonęły prawdopodobnie w 1005 roku w czasie najazdu cesarza Henryka II. Pierwszy z grodów odbudowano, ale znów został zniszczony. Miejscowa legenda wiąże początki Pszczewa ze św. Wojciechem, który miał założyć parafię i zbudować kościół. Kościół św. Wojciecha stał na wzgórzu za Pszczewem do połowy XVIII wieku. Teraz stoi w tym miejscu kapliczka z datą 1774. W XIII w. wieś była własnością biskupów poznańskich, a później ośrodkiem organizacji kościelnej (siedziba jednego z archidiakonatów poznańskich). W r. 1350 Kazimierz Wielki nadał mieszkańcom dóbr biskupich, a w tym i mieszkańcom Pszczewa, wiele przywilejów. Prawa miejskie osada otrzymała w końcu XIV w.
W 1631 roku przez Pszczew przeszli Szwedzi paląc miasto i kościół. Ciasna, drewniana zabudowa paliła się wielokrotnie. Drugą klęską, która dziesiątkowała pszczewian były epidemie cholery - ostatnia przeszła przez miasto w 1866 roku. Ludność trudniła się przeważnie rzemiosłem. Przed rozbiorami Polski miasto prowadziło handel z Brandenburgią i Śląskiem.
Pszczew znalazł się w państwie pruskim. Kilka lat później rząd pruski skonfiskował dobra biskupie i przekazał księciu Hohenlohe. Kolejny właściciel baron von Hiller-Gaetringen rozbudował południową część miasteczka tworząc ośrodek gminy protestanckiej (pałac, zbór neogotycki z czerwonej cegły rozebrany w 1964 roku i cmentarz). Od 1807 do 1815 roku Pszczew należał do Księstwa Warszawskiego, a w latch 1815-1819 do Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Miasto było silnym ośrodkiem polonijnym z Bankiem Ludowym i Towarzystwem Robotników Polsko-Katolickich.
Rok 1918 i wytyczanie granicy polsko-niemieckiej rozbudził nadzieje miejscowych Polaków. Mimo protestów i akcji dyplomatycznej granica wyznaczona Traktatem Wersalskim zostawia Pszczew po niemieckiej stronie. Już jako Betsche miasteczko zostaje włączone do Marchii Granicznej Poznań - Prusy Zachodnie. Polacy z Pszczewa zakładają koło Związku Polaków w Niemczech. Miasto wraca do Polski w 1945 roku. Rok później jest już wsią.
Informacje o okolicy Pszczewa i szlakach turystycznych umieszczono TUTAJ
A co słychać w mieście?
Co roku w Pszczewie odbywa się Wielki Jarmark Magdaleński. W tym roku odbędzie się on po raz czternasty. Wszystkich serdecznie zapraszamy już 21 lipca br.
Źródła: www.pszczew.pl, www.ow-karina.pl, www.parafia.pszczew.com, http://www.jeziorak.net.pl/ http://www.informix.gower.pl/
Zdjęcia w galerii Staszek Pietkiewicz
Jezioro Szarcz
Jezioro Pszczewskie (Miejskie, Kochle) - ma powierzchnię 66 ha, długość 170 m, szerokość 660 m i maksymalną głębokość 18 m. Na południowo-wschodnim brzegu jeziora położony jest Pszczew, część brzegu to ocieniony drzewami deptak. Do wschodniego brzegu przylegają pola uprawne. Nad tym akwenem nie ma kąpieliska. Jezioro Pszczewskie należy do zlewni rzeki Obry, jego wody spływają na południe do jez. Chłop.
Jezioro Pszczewskie
Szlaki turystyczne:
Rowerowe:
Trasa czerwona - z Pszczewa do Policka, dalej drogą leśną do Żółwina i Kuligowa, drogą leśną do Kalska i Rokitna, skąd drogą polną do Lubikowa, dalej drogą leśną między jeziorami: Czarne, Białe, Stołuńskie, do Stołunia, a następnie przez Szarcz do Pszczewa (55 km). Trasę można rozpocząć w Żółwinie, Rokitnie lub w Lubikowie.
Trasa czarna - z Pszczewa drogą leśno-polną po wschodniej stronie jeziora Chłop, przez Silną Nową, drogą leśną między jeziorami Trzy Tonie, Silna Duża, Wędromierz, Głębokie, do leśniczówki Królewiec, a następnie przez Starą Jabłonkę do Trzciela, skąd szosą do Rybojad, a dalej w kierunku Borowego Młyna. Przed Borowym Młynem, drogą leśną wzdłuż rzeki Obry do skrzyżowania dróg leśnych, następnie w prawo drogą leśną nad jez. Przydrożne do szosy, skąd w prawo powrót do Pszczewa (55 km). Trasę można rozpocząć w Trzcielu.
Pieszy - znakowany niebiesko z Trzciela przez Borowy Młyn, Pszczew i dalej na północny-wchód do Wierzbna.
Kajakowe:
Zbąszyń - Międzyrzecz - szlak ten prowadzi rzeką Obrą, w większości przez teren Pszczewskiego Parku Krajobrazowego i jego otuliny. Na obszarze Parku rzeka Obra przepływa kolejno przez jeziora: Lutolskie, Młyńskie, Wielkie i Rybojadzkie. Ponieważ szlak ten prowadzi przez rezerwat ornitologiczny Jezioro Wielkie, na tym odcinku jest on dostępny tylko w okresie od 15 lipca do końca sierpnia. Organizator spływu jest zobowiązany każdorazowo uzyskać zgodę PPK na przepłynięcie przez rezerwat.
Rybojady - Jezioro Chłop - szlak ten wytyczono wyłącznie na terenie Pszczewskiego Parku Krajobrazowego i prowadzi on z jez. Rybojadzkiego, poprzez jez. Wędromierz do jez. Chłop.
Źródło: www.pszczew.pl
Okolice Pszczewa:
Z ośrodków nad jeziorem Szarcz można odbywać bardzo interesujące wycieczki. Celem eskapad w okolice Pszczewa mogą być wczesnośredniowieczne grodziska, malownicze jeziora oraz lasy obfitujące w grzyby. Materiały wykopaliskowe pochodzące z grodziska położonego nad Jeziorem Pszczewskim świadczą, iż osadnictwo ciągłe w Pszczewie i okolicy sięga okresu rzymskiego. Podobnych odkryć dokonano pod Borowym Młynem, odległym o ok. 7 km na południe od Pszczewa. Do Borowego Młyna prowadzą dwie drogi: pierwsza obok wzgórza ozowego (101 m n.p.m.) na południe wschodnim brzegiem jeziora Chłopskiego, a druga przez wieś Rzędziny i lasy. Obie godne polecenia, ze względu na liczne jeziorka i piękne widoki. Wybierając się z Pszczewa do Borowego Młyna drogą przez Rzędziny warto w połowie trasy odszukać ukryte w lesie Jezioro Gołyńskie (pow, 12 ha) - rezerwat wodno-torfowiskowy. Jezioro znajduje się ok. 500 m na zachód od wspomnianej drogi. Ochronie podlega tu szereg rzadkich roślin, jak: kłóć wiechowata, rosiczka i wełnianka alpejska. Na północny zachód od jeziora Gołyń leży kilka uroczych jezior, również ukrytych w lesie: Przydrożne, Piecniewo i mniejsze, bez nazwy. Wiele pięknych jezior występuje również w pobliżu drogi prowadzącej wzdłuż wschodnich brzegów jeziora Chłopskiego. Z Pszczewa warto jeszcze odbyć wycieczki na północny zachód — wzdłuż wschodnich brzegów jeziora Szarcz do bardzo licznej grupy jezior okolic Szarcza, Stołunia, Lubikowa i Rokitna.
Żródła: www.pszczew.pl, J. Krajniak „Pojezierze Lubuskie – przewodnik”, http://www.informix.gower.pl/